Vlucht zeven

Vandaag ging om 6.30 h de wekker. Er stond een vlucht gepland om 8.45 h.

De dag van te voren het lesprogramma en alle fuel en massa berekeningen gedaan en gelukkig hadden twee andere studenten gisteren al het vliegtuigje vol getankt waarin ik vandaag zou vliegen. 7.00 h op het vliegveld aanwezig om het vliegtuig te controleren of er geen gebreken zijn, de vloestoffen en fuel controleren en de voorruit van het vlieguig schoonmaken om een goed zicht te hebben. Daarna naar binnen om het weer te printen, restricted areas te printen, vluchtplan faxen en alle boekjes van het vliegtuig controleren.

Om 8.00 h zou de brieving beginnen, maar de instructeur had zich waarschijnlijk verslapen en kwam pas om 8.30 aan. Met de instructeur de vlucht besproken en daarna het vliegtuig in om te gaan vliegen. Eerst wat 'airwork' gedaan. Slow flight (65 mph) met 0 degrees flaps, daarna naar 40 degrees flaps met 65 mph en sluitend met 55 mhp. Alles gedaan op 3000ft met maximaal 50 ft hoogte verschil. Na wat rondjes te hebben gevlogenwas het de tijd voor verschillende soorten landingen te oefenen (normal landing, engine failure, 10 degrees flaps and full flaps). Naar mijn idee ging het niet al te goed, maar de intructeur vond ze redelijk. Volgens hem zou het geen probleem zijn om me al solo te laten vliegen, maar daarvoor heb ik nog niet genoeg vertrouwen in mijzelf. Uiteindelijk 4 landingen en een engine failure after take-off gedaan en een full stop landing om vervolgens terug te taxien naar de airport. Jammer genoeg weer geen grasslanding gedaan omdat er zweefvlietuigen van de grass runway vertrokken. Uiteindelijk 1.05h gevlogen. De instructeur had zich vergist in de tijd en hadden dus nog een 30 min langer kunnen vliegen. Die 30 min houd ik te goed voor de volgende les.

De volgende les van een andere student er gelijk erachter aan gedaan. Na zijn les, hebben we de debriefing gedaan en konden we naar terug naar de barakken om te ontspannen en ons natuurlijk weer voor te bereiden op de volgende lessen.

Bijgevoegd wat foto's van de vlucht en een filmpje van een landing op de runway 29L ( Latitude 55°12'56.16"N ; Longitude 009°17'17.95"E). Runway is 2971 meter lang en 23 meter breedt.

Groetjes

Ivo

Eindelijk vliegen

De theorie is met succes afgerond en dat betekent dat er eindelijk gevlogen kan worden. Eerste vlucht was op donderdag, een week na het behalen van theorie examens. Op maandag, dinsdag en woensdag hadden we nog wat uitleg over de voorbereidingen die je moet doen alvorens te vliegen. Er werd uitgelegd hoe je het vliegtuig moet verslepen, tanken, inspecteren, maar ook welke data je allemaal moet verzamelen voordat je de briefing in gaat. Dus weerberichten uitprinten, mass and balance uitrekenen, verboden zones waar de luchtmacht oefent uitprinten, zorgen dat de les is voorbereid en dat je alle snelheden van het vliegtuig kent, alle papieren van het vliegtuig controleren, of er geen gebreken zijn en dat de uren van het vliegtuig kloppen en niet overschreden zijn en dan als dat allemaal gechecked is, dan wordt er een briefing door de instructeur gegeven over de les die wordt gedaan. Daarna kan men eindelijk naar het vliegtuig om te vliegen, nadat de checklists in het vlieguig zijn afgerond natuurlijk.

Eerste vlucht ging niet zo lekker. Ben behorlijk ziek geworden. Had een aantal bochtjes van 60 graden bank gedaan en dat viel niet zo lekker. Er werd me denk ik een beetje te veel. Er zijn zoveel nieuwe elementen die opeens gaan meewerken. Heel raar. Gelukkig ging het bij de tweede vlucht al beter en had ik alleen nog een raar gevoel in mijn buik. De derde, vierde en vijfde vlucht had ik nergens meer last van en kon ik me vooral richten op de oefeningen die gedaan moesten worden. Deze oefeningen zijn er nog vooral op gericht dat men gevoel krijgt over het vliegtuig. Dus dat betekent dat je het vliegtuig moet kunnen trimmen in elke gewenste configuration, bochten oefenen, stalls oefenen en landingen oefenen.

Een leuke ervaring was dat ik mijn eigen waketurbulance voelde bij het bochten werk van 30 en 45 graden bank. De instructeur had mij hiervoor al 'gewaarschuwed' als ik de bochten goed zou uitvoren. Dat betekent dat je geen hoogte verliest. Dat was echt heel gaaf om te merken, maar ook best eng om te beseffen wat de wake turbulance doet van een klein vliegtuigje. Bij 45 graden bank werden we al redelijk door elkaar geslingerd. Moet er dus niet aan denken dat ik achter een boeing 737 of airbus 320 kom te zitten. Dan is het einde verhaal.

De landingen gaan nu redelijk. Is een hele rare ervaring. Ik heb nu zo'n 15 landingen gedaan, maar heb er nog niet 100% controle over. Dat is dus nog een beetje oefenen.

Volgende week wordt er denk ik niet veel gevlogen. We hebben een beetje les in radiocommunicatie en vrijdag ga ik naar Nederland om vervolgens gelijk door te rijden naar de Ardennen om een heerlijk Pinksterweekend te fietsen. Maandag dan weer terug om op dinsdag de jaarlijkse medische keuring te ondergaan.

Groetjes

Ivo