First Solo flight

Vandaag was het dan zover. Stond ingepland om mijn eerste soloflucht te maken om 20.00 uur. Is niet een echte grote vlucht, je moet alleen maar 2 touch and go's maken en daarna een full stop, maar het is toch voor het eerste alleen de lucht in, nadat je nog geen 12 uur hebt gevlogen. Met auto rijden doe je er langer over alvorens je alleen gaat rijden.

Nadat ik de instructeur had laten zien dat ik de landingen goed kan uitvoeren, was het de tijd om alleen te vliegen. Na twee doorstarts en een full stop, was het dan eindelijk gebeurd. Van de instructeur krijg je een mooi net geplukt boeketje, van vooral groen gras en wat onkruit, wat als bloemen boeket moet doorgaan, overhandingd en dan zit het er op.

Bij aankomst bij de barak was er nog een groots welkom met veel water, wat nu de nieuwe standaard is geworden als je solo bent gegaan.

Groetjes

Ivo

Naar het strand Romo

Het is hier de afgelopen week al prachtig weer. Strak blauwe lucht met een briesje van tussen de 10 en 15 knopen. Fantastisch weer om te vliegen, maar te veel wind om voor het eerst solo te mogen vliegen. Het is dus dan niets anders doen dan maar een beetje op je kamer stof door nemen en wachten tot de wind gaat liggen. Voordeel van wat noordelijker vliegen is wel dat je zo'n 19 tot 20 uur VFR kunt vliegen, de nachten zijn hier kort. Maar als de wind niet gaat liggen, dan heb je daar niets aan.
Dus dachten we zaterdag dat we maar eens naar het strand konden. Op de weg naar het strand verbaasde ik me nog steeds dat het zo rustig was. Normaal zou je in nederland toch al zo'n uur in de file moeten staan. Maar hier is geen kip te bekennen. Zo af en toe zie je eens een andere auto. Je bent bijna geneigd om te gaan zwaaien. Bij het eiland Romo aangekomen had ik op z'n monst toch wel een mooie parkeerplaats verwacht met een mooie machine waar je wat centjes in zou moeten gooien. Maar niets daarvan. Verwacht je in Nederland een overvol strand waar je met de strandspullen in de hand een vierkante meter gaat zoeken waar je naast je buurman dan kan neerploffen, hier vinden ze dat onzin. Je zoekt per auto een geschikt plekkje aan het water om vervolgens naast je auto de parasol op te zetten. En als je tijdens je zoektocht vast komt te zitten, dan zijn er altijd mensen die je komen uitgraven. Wat is het toch gezellig hier.

En als je dan heerlijk van het ijskoude water hebt genoten, dan is er wel een strandkot waar je een worstenbroodje kan halen. Want dat blijft het national eten hier in denemarken.

Groetjes

Ivo